محمود نظری
طنز
د یوشتمې پیړۍ متلونه
دویمه برخه
ميړه په خوارۍ بد ښکاري
رشوت دکار په کچه خوړل کيږي .
د رښتیا مزل لنډوي.
دوست په پور ورکولو تجربه کړه
دومره خوږ مه سه چې خلکو ته دشکرې ناروغی سې اونه دومره تريخ سه چې په لیدو دی دهغو خوله یو جریب خلاصه سي
ډوډۍ خو دی خپله ده . خیر که نس دبل دی
پارلمان ته یې ویل کار وکړه هغه ټوله وزیران استیضاح کړه
بې پارلمانه وطن ښه دی نه داچې ټوله ورځ غمونه جوړوي
د دولت په کور پنځه زره مېلمانه هيڅ دي
چي لوی تراپي ، کوچنی غا پي
چرګه چې ببره شي ، دبل کره هګۍ اچوي
د میوی په ونه غالبوزی را ټولیږي
اور په اوبو مري
پور چې تر زرو ډیر شو ، منکر سه
په بینا یانو کی یو سترګه پاچا دی
ډکه لاسه ته مې دښمن يې
بابا دي خدای وبخښي مګر د دوطن په آبادی کې سُست و
بد تربور په بد ځای کې پټیږي
بدپارلمان ددولت تنګه موچڼه ده
برخي وېشه پزې ګوره
پردي چې په دې دولت او حکومت روږ دي ، که سل واره نران سي نه یې پريږدي
په خوله لااله ، په زړه کومه ده غلا
سړی چي غټيږ ي ، کونه ئې تنګيږي کوز یې ډډ یږی
ارګ پر ایراني غوړو مست دی
چي بابا ژوندی و ، کرزي یې هر ورځ لاسونه مچول
چي ارګ دایران لېټۍ خوري د وزیرنوبه یې څه احوال وي ؟
چي راځي د بل له کوره ، پرتابه شپه سي تکه توره
چي د ولس په وینو مست سي ، هغه مودمور مېړه سي *
چي له امریکا سره ځي ، تل به توري وڅکي خوري *
چي وزیر يې تورن وي ، برق ئې ګوزاوڼ وي
چي دولت زهيروي ، وزیران يي واهه
چې په يارانه کې مصونیت غواړي ، نو بيا ګرانه ده
خانده خانده ، اوس جریمه هم غواړې
خدای خبر دی ، چې امریکا کاپر دی
خوار سې مکاره . چي هم بډې اخلې هم له خیانته ژاړې
لاس چي آموخته شي ، آس نه دی چي قېضه شي
ی وطن که مي وسوه ددوبی کور خو مې سوړ د
دوزیرانو پر ږيره خس وي
دسلوشاباسونه يو میلون ډالره ښه دي
په ډيري کې یې پټوه په لږو کې یې هم پټوه
پر فهیم دا پزه هم ډیره ده
پور پر غاړه ، څوکۍ سوه مرداره
زه د خپل وزیر تیز پيژنم
جاهلانو ته د علم خبرې مه کوه
څراغ چې په کور کې نه لګيږي په صحرا کې به څنګه ولګیږي
چي غل يې له پاچا مه بېرېږه.
دپلار خوړلی رشوت پر زوی یې قی آسانه دی
تر بېکاره کښېناستل په کابل کې کار ښه دي
داڅوکۍ يوه نشه وي، داسې نه چې همېشه وي.
رشوت دکرزي او فیهم تر پښو لاندې دى
دوږخ د کرزي او فیهم تر پښو لاندې دی
خر به خندا څنګه نه پو هيږي