سنگ شکن
داکتر حضرت عمر ذاخیل وال وزير ماليه کشور با اینکه از کاهش سرمايه گذارى در کشور خبر داده است، اما در عین زمان گفته است که نگرانى ها در مورد سال 2014 باعث شده است که سرمايه گذاران سرمايه ی شان را از کشور خارج کنند. خروج سرمایه سرمایه داران و سرمایه گذاران از کشور یک خبر بد در عرصه اقتصادی است که باید جلو آن از سوی دولت گرفته شود. باید از سوی دولت مردان و رسانه های کشور کوشش شود که از ایجاد ترس نسبت به سال 2014 و فرار سرمایه ها و سرمایه گذاران جلوگیری شود.
وزیر مالیه کشور اخیرا گفته است که متاسفانه سال 2014 سالى است، که در موردش حرفهاى منفى شنيده مي شود و مردم را به تشويش انداخته است. این مقام اقتصادی کشور همچنین گفته است که وقتی نگرانی در این زمینه وجود داشته باشد، سرمایه گذاران علاقمند سرمایه گذاری نمی شوند و سرمایه گذاران پول شان را به گردش نمی اندازند.
این مقام اقتصادی کشور در عین زمان گفته است که نگرانى ها در مورد سال 2014 میلادی که با خروج نیروهای بین المللی از افغانستان مقارنت دارد، باعث کاهش سرمايه گذارى در کشور شده است و شمارى از سرمايه گذاران سرمايه هاي شانرا نيز از کشور خارج نموده اند.
البته یکی از موضوعاتی که از سوی وزیر مالیه به آن اشاره شده است این است که در خصوص وضعیت امنیتی سال 2014 تا حدودی اطمینان داده شده است و با اینکه وزیر مالیه به این موضوع اشاره کرده است که دليل کاهش سرمايه گذارى اين است که مردم در تشويش و در فکر اين هستند که اگر پول خود را به بیرون منتقل کنند مصون تر است، اما تاکید کرده است که حقيقت اين است که هيچ تغييرى در نظام نخواهد آمد و نه هم امنيت بدتر خواهد شد بلکه وضعیت امنیتی بهتر خواهد شد.
خاطر جمعی دهی که از سوی وزیر مالیه در این خصوص به آن اشاره شده است، تاحدودی می تواند امیدوار کننده باشد. بسیار واضح و روشن است که سرمایه گذاری در کشور و جلب سرمایه گذاری رول مستقیم در زندگی مردم دارد. زیرا با ورود سرمایه گذاران و افزایش سرمایه گذاری فرصت کار برای مردم ایجاد می شود. وقتی مردم کار داشته باشند می توانند در زندگی از سهولت های زیادی برخوردار شوند.
از جانب دیگر سرمایه گذاری در کشور وقتی افزایش پیدا کند، سبب می شود تا تولید کنندگان برای دسترسی به بازار بهتر کوشش خواهند کرد که جنس های مرغوب تری را تولید کرده و در قمسمت فروش نیز به کمترین و حد اقل ترین سود قناعت کنند. در چنین صورتی مردم به راحتی می توانند اجناس مورد ضرورت خویش را هم از نظر کیفیت به صورت مرغوب تر و هم از نظر قیمت به صورت ارزان تر تهیه کنند.
بنابراین دیده می شود که سرمایه گذاری در یک کشور رول و نقش مستقیم با زندگی مردم آن سرزمین دارد. افغانستان هم اکنون به بازار مصرفی کالاهای کشورهای دیگر بدل شده است. امروزه سرمایه گذاران ایرانی و پاکستانی و چینایی افغانستان را به یک بازار مصرفی می نگرند و بدون اینکه در خصوص کیفیت کالاهای شان توجه داشته باشند، مبادرت به ورود بی رویه کالاهای شان به افغانستان می کنند. در حالیکه تولید کنندگان هر کدام از این کشورها کوشش می کنند برای بازار داخلی شان بهترین تولیدات را ارایه کنند، هر گز به فکر این نیستند که برای بازار افغانستان نیز متوجه کیفیت کالاهای شان باشند.
تنها راه مقابله با این وضعیت این است که کوشش شود تا سرمایه گذاران به افغانستان جلب و جذب شوند و متقاعد شوند که در داخل کشور سرمایه گذاری کنند. هیچ فرقی هم نمی کند که سرمایه گذاری از جانب داخلی ها باشد و یا خارجی ها، آن موضوعی که بسیار اهمیت دارد این است که سرمایه در افغانستان جذب شود و در عرصه تولیدی به کار گرفته شود تا هم فرصت کاری برای نیروهای جوینده کار ایجاد شود و هم اینکه مواد بهتر در اختیار مصرف کنندگان در داخل کشور قرار گیرد.
به این دلیل باید در خصوص وضعیت امنیتی کشور که رول مهم در علاقمند سازی سرمایه گذاران داخلی و خارجی به سرمایه گذاری در کشور دارد، بسیار اهمیت داده شود و وضعیت امنیتی کشور به گونه ای ترسیم شود که باعث امیدواری سرمایه گذاران شود ،نه اینکه باعث فرار سرمایه گذاران از کشور گردد. در چنین حالتی باید زاویه های مثبتی که در سال 2014 میلادی وجود دارد بیشتر برجسته شود. باید این موضوع برای همگان تبلیغ شود که در سال 2014 دولت افغانستان قادر می شود که به تنهایی مسوولیت های امنیتی کشور را عهده دار شود و در حقیقت به خودکفایی در عرصه تامین امنیت نایل می شود.