Posts | Comments | E-mail /

راپاڅیږه

Posted by on Sep 30th, 2012 and filed under تحلیل. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.

غفور لیوال

(دیروز یکی از وکلای متکبر و بی رحم پارلمان محصلی معیوبی را که عصا چوب بدست داشت با موترش زد. محصل مذکور محمد یار نام دارد و او مانند صدها هم قطارانش نمیخواهد تا پوهنتونش به نام ربانی مسمی گردد. این محصل در حالیکه از شدت تصادم عصایش پارچه پارچه شده خود معجزه آسا جان به سلامت برد…)

ښاغلی محمد یار!

تا چې ټول عمر دافغانیت پر پولادي هوډ تکیه کړې ده، هیڅکله د خپلو لرګینو لکړو په ماتېدوسره نه راپریوځې، هغوی چې د “ډیموکراسۍ” له فضا څخه د ناوړې ګټې اخیستنې په زور په لوکسو موټرو کې ناست دي، تا او ستا سپیڅلي ملګري په موټر وهي، د ډیموکراسۍ دې اصل ته پام نه ساتي چې ستا اعتراض واوري او تا ته دا حق درکړي چې ته دې خپل پوهنتون وساتلای شې.

زما د ودان افغانستان د ستر ارمان ګرانه یاره!

ودریږه!

او مه پریوځه!

هسک وګوره!

ته د یوه نسل استازی یې او لا هم د موټرو د وهلو، د کبر او غرور د سنګسارونو، د وینې څښونکو مېلیونرانو د خرام او جلوو بازار نوی پیل شوی دی. دلته چې د نامشروع پانګې او ځواک ډمانې لا ګډا ته نه د ي راوتلې او لګیا دي د (انحصار ) د ډول پر پرده د نڅا لپاره خپل ننګین پایزیبونه تړي، ستا د لکړو د ماتېدو غږ به په دې هېواد کې د ډیرو زلمیو ولولې راویښې کړي او یو وخت به ګورې چې تر شا به دې د ویښتیا، روښانتیا او بدلون یو لوی لښکر روان وي.
د افغان انسان په درد دردمنه!
خپلې ماتې لکړې راپورته کړه، د تاریخ پر هسک یې وښوروه، زما شلېدلی څادر ور پورې وتړه او د محرومو افغانانو نوي نسل ته یې د راپاڅېدلوهغسې بیرغ کړه، لکه پښ کاوه چې زرګونه کاله مخکې د ښامار پاچا په وړاندې ښورولی و.
اې د ودان افغانستان د نهضت سرلاریه!

پام کوه چې د بې تفاوتۍ او یا هم یوازې احساساتي چیغو تېر ایستونکی زرق وبرق او کمزورې بوړبوکۍ دې بېلارې نه کړي. د لومړي ځل لپاره د معقول سیاست او په سړو مغزو د تهدابي بدلون تجربه پیل کړه او زموږ په عصر کې دغه تریخ حقیقت بدل کړه چې وايي : افغانان یا بې تفاوته دي یا احساساتي، په معقول چلند او سیاست نه پوهیږي، ځکه نو بدلون نه شي راوستلای. تر ټولو معقول سیاست دا دی چې ستا تر شا د ویښو او دردمنو افغانانو ولاړ لښکر لاپسې لوی، پوه، ژمن او باورمند شي.

راپاڅېږه!

خو ډانګ یا ټوپک مه رااخله!

هېچا ته زیان مه رسوه!

خپل معصومیت له خپلې پوهې او تعقل سره ملګری کړه او خپل همزولی نسل منسجم او منظم کړه!
ګرانه ملګریه!

زه ستا پر هوډ باور لرم!

ماته ستا د بېوسۍ او ماتو لکړو دکړس تر شا دتاریخ دکړس کړس خندا غږ راځي ، چې ستا دهمزولي نسل بریالي خو معقول، ارام او مدني پاڅون ته خوشاله دی او ستا داورمغزیو ، تشفکرو او بې پروګرامه مخالفینو ناکامۍ ته خاندي.

ودریږه!

او د لومړي ځل لپاره د افغاني مدني او وریښمین پاڅون عصر پیل کړه!

هاغه دی د تاریخ د ( آبي ) اسمان له کوزې څنډې څخه ( لمر) څرک وهلی، سباوون لرې نه دی!

ستا لېوال، ۱۳۹۱ لمریز، د تلې نهمه، کابل

 

فرستادن/حفظ کردن

Leave a Reply

CAPTCHA Image
Refresh Image
*

Spam Protection by WP-SpamFree

Advertisement

Recently Commented

    Archives by Tag

    ا

    Recent Entries

    • د بندونو او ملا درد ته نوی درمل وموندل شو
    • د اسد دانش صيب ځواني مرګ زوی حسيب الله په مرګ کې!
    • دستگیری ۹ تروریست در ولایت بدخشان
    • طالبان پاکستانی به دولت نواز شریف هشدار دادند
    • صدر اعظم ناروی بخاطر درک بهتر وضعیت کشورش؛ در کوچه های اسلو تکسی رانی کرد
    • اعلام آمادگی هند برای کمک نظامی با افغانستان
    • د قطر د دفتر لړي په ترکیه او سعودی عربستان کښې
    • بان کی مون وارد اسلام آباد شد
    • نیروهای اسپانیایی تا اواخر تابستان امسال بطور کامل ولایت بادغیس را ترک خواهند کرد
    • احزاب افغانستان نامزد واحد در انتخابات ریاست جمهوری معرفی می‌کنند: احمد ضیا مسعود