اسلام آباد:- پاکستان از رهبران مهم “اتحاد شمال” افغانستان که شامل چهره‌های سیاسی شاخص ازبک و تاجک هستند برای سفر به پاکستان دعوت کرده است.

به گزارش خبرنگار  گران افغانستان در اسلام‌آباد، مقامات  استخباراتی و دیپلوماتیک پاکستان در گفتگو با  سایت  ”تریبون” از سفر احتمالی و قریب‌الوقوع یک هیئت افغان متشکل از رهبران غیرپشتون از جمله “احمد ضیا مسعود” رهبر “جبهه ملی” به پاکستان خبر دادند.

به نوشته این منبع، “محمود یونس قانونی” و ده‌ها تن دیگر از رهبران ازبک و تاجک مناطق شمالی افغانستان نیز در بین این افراد خواهند بود.

این مقامات اعلام کردند که این رهبران ممکن است به همراه “صلاح‌الدین ربانی” رئیس  ”شورای صلح افغانستان” وارد اسلام‌آباد شوند.

شورای صلح افغانستان در سال 2010 بر اساس فرمان “حامد کرزی” رئیس جمهور افغانستان و با هدف مدیریت مذاکرات صلح با شورشیان طالبان تشکیل شده است.

اگرچه تاریخ این سفر تا کنون مشخص نشده است اما یک مقام پاکستانی از احتمال ورود ربانی و همراهانش به اسلام‌‌آباد در اواخر ماه اگست یا اوایل ماه سپتمبر خبر داد.

“راجا پرویز اشرف” صدر اعظم جدید پاکستان اوایل ماه جاری میلادی در سفر خود به اسلام‌آباد ضمن دیدار با  صلاح الدین ربانی و دعوت از وی برای سفر به کابل، با سایر رهبران کلیدی افغانستان از جمله رهبران شمالی نیز دیدار و گفتگو کرد.

به نوشته این روزنامه به نقل از منابع آگاه، سفیر پاکستان در کابل پیش از این از رهبران ائتلاف شمال برای سفر به پاکستان دعوت کرده و مقدمات سفر آنان در حال انجام است.

این سفر بلافاصله پس از آن انجام می‌شود که دیپلومات‌های پاکستانی اعلام کردند که اسلام‌آباد هیچ گروه محبوبی در افغانستان نداشته و تمایل دارد همکاری خود با شورای عالی صلح را تقویت کند.

در همین حال، “حنا ربانی” وزیر خارجه پاکستان نیز هفته گذشته در سخنرانی خود در کمیسیون امنیت ملی پارلمان گفت: ما نمی‌خواهیم این تصور به وجود آید که پاکستان با گروه خاصی در افغانستان در ائتلاف است وی تأکید کرد که پاکستان دارای یک دیپلوماسی باز است.

این تغییر آشکار در سیاست پاکستان را می‌توان در سخنان هفته گذشته “شیری رحمان” سفیر پاکستان در واشنگتن نیز مشاهده کرد.

وی در این سخنان تصریح کرد که رویای قدیمی و  10 ساله اسلام‌آباد برای داشتن عمق ستراتبژیک در افغانستان دیگر موثریت ندارد.

به نوشته این منبع، این سفر احتمالی نشان دهنده جدا شدن پاکستان از سیاست‌های گذشته است که براساس آن از اقدامات “مجاهدین” بر ضد رژیم کمونیست در دهه 80 و سپس از اقدامات طالبان علیه اتحاد شمالی در اوایل دهه 90 حمایت می‌کرد.