کوهستانی

هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا گفته است که وی  و باراک اوباما، رییس جمهور امریکا از بابت کشته شدن غیر نظامیان در قندهار عذرخواهی کرده و بسیار متاسف می باشند. این اظهار نظر نشان می دهد که مقامات امریکایی از این رخداد نادم اند و این رخداد را باعث شرم ایالات متحده امریکا می دانند و به همین دلیل نیز مبادرت به ابراز تاسف و عذرخواهی کرده اند. اما سوال اصلی این است که مقامات امریکایی چرا در این ده سال به این تجربه نرسیده اند که باید در بسیاری از موارد علاج واقعه را قبل از وقوع بکنند. زیرا علاج واقعه قبل از وقوع هم ارزان می تواند باشد و هم این خوبیت را دارد که به شکستگی احساسات مردم منجر نمی شود.

وزیر خارجه امریکا گفته است که این کشتار برای او و آقای اوباما بسیار دردناک بوده  و سربازی که دست به این کار زده، نماینده ارزش های امریکا و مردم این کشور نمی باشد. به نظر می رسد این اظهار نظر نمی تواند تردیدی را که در میان مردم نسبت به امریکایی ها پیدا شده و بوجود آمده را به آسانی تغییر دهد. هنوز مردم افغانستان نمی توانند باور کنند که این عمل سرباز امریکایی چه گونه می تواند توجیه شود.

از سوی دیگر به صورت بسیار روشن و علنی دیده شد که چنین کارهایی می تواند زمینه نفوذ تبلیغاتی برخی از همسایگان افغانستان را نیز هموار کند. اخیرا یکی از مقامات نظامی ایران در واکنش به مظاهره هایی که در افغانستان بر ضد برخی از تحرکات سربازان امریکایی صورت گرفت، اظهار خوشبینی کرد که هسته های مقاومت و مخالفت بر ضد سربازان امریکایی مستقر در افغانستان در این کشور شکل بگیرد.

بنا بر این باید مقامات امریکایی اگر می خواهد در آینده در افغانستان حضور داشته و از داشتن روابط سیاسی خوب و گسترده به افغانستان نگاهی به منفاع بین المللی و منطقه ای خود در شرق، شمال، جنوب و مرکز آسیا داشته باشد، باید رفتار خود در افغانستان را به شدت و دقیق مراقب باشد. در واقع امریکایی باید به دنبال این باشند که با عنایت و چشمداشت به برخی از تحرکات خویش که می توانند حساسیت بر انگیز باشند، از بسیاری از وقایع تلخ و غیرقابل جبران وقایه و جلوگیری کنند.

بسیار روشن است که هدف امریکا از انعقاد پیمان استراتیژیک با افغانستان که اصرار زیادی هم بر آن دارد و کوشش می کند که اسناد مربوط به این پیمان پیش از برگزاری کنفرانس شیکاگو امضا شود، تنها برای مقاصد محدود به جغرافیای افغانستان نمی باشد. ایالات متحده امریکا می خواهد از طریق حضور نظامی در افغانستان به تحرکاتی که در منطقه صورت می گیرد نیز اشراف داشته باشد. امریکا با چین و روسیه رقابت های گسترده سیاسی و نظامی و اقتصادی و غیره دارد. حضور در افغانستان برای امریکا کمک می کند تا نسبت به سیاستگذاری ها و فعالیت هایی که از سوی این دو کشور صورت می گیرد، اطلاعات بسیار دقیق به دست بیاورد.

بنا بر همین اهمیت است که امریکایی ها کوشش می کنند تا دولت افغانستان را ترغیب کنند که اسناد مربوط به این پیمان را به امضا برساند. اما چیزی که نمی تواند قابل انکار باشد این است که برای دولت افغاسنتان امضای این سند زمانی ممکن است که بتواند نسبت به امریکایی ها اعتماد به دست بیاورد و اطمینان حاصل کند که امضای این سند، امریکایی ها را محدود به فعالیت در چارچوب حدود، قواعد و مقرراتی می کند که در سند یا اسناد مربوط به همکاری های استراتیژیک درج می باشد. این اعتماد زمانی شکل می گیرد که امریکایی ها نیز در کارکرد خویش جانب احتیاط را همواره در نظر گرفته و به گونه ای رفتار کنند که باعث اعتماد و تکثر اعتماد در جامعه سیاسی افغانستان نسبت به عملکرد امریکایی ها گردد.

برخی از رخدادها می توانند تاثیر بسیار منفی بر روابط سیاسی افغانستان و امریکا داشته باشند. از سوی دیگر برخی از این گونه حوادث باعث می شوند تا دولت افغانستان نیز تحت فشار افکار عامه قرار بگیرد. در رابطه به حادثه قندهار ضمن اینکه مردم خواستار توجه مقامات امریکایی به این مساله اند، نسبت به اینکه دولت افغانستان چگونه در این ماجرا موضع می گیرد نیز حساس می باشند.

به نظر می رسد روی همین حساسیت است که دولت خواستار تحقیق جدی در این مورد می باشد. چنانچه زلمی رسول وزیر امور خارجه نیز از دولت امریکا خواستار تحقیق درباره کشته شدن غیر نظامیان در قندهار شده است. آنگونه که در رسانه ها گزارش شده، داکتر زلمی رسول وزیر خارجه افغانستان گفته است، ما در انتظار یک تحقیق سریع و شفاف، و مجازات شدن مسبب این کشتار هستیم. به گفته وزیر امور خارجه کشور، این کار باعث بازگشت دوباره اعتماد مردم افغانستان به دوستی و همکاری با امریکا خواهد شد.