کوهستانی

شماری از اعضای ائتلاف حمایت از قانون اعلام کردند که این ائتلاف با هر گونه مذاکره با طالبان در خارج از کشور مخالف است. اینکه روند صلح افغانی باشد، یکی از خواسته های همگانی می باشد. اما باید دید که اگر این پروسه در افغانستان به اجرا گذاشته شود، برخورد سیاستمداران متعددی که هر کدام برای خویش قبای رهبری افغانستان یا حد اقل بخش هایی از مردم را دوخته اند، چه سیاستی در برابر آن خواهند داشت. شکی نیست که افغانی شدن روند مذاکره با طالبان می تواند از نظر فرهنگی نیز اثرگذار باشد، اما نگرشی که سیاستمداران متعدد به این روند دارند، موضوعی است که می تواند نگرانی هایی را در خصوص به بن بست کشیده شدن این روند نیز ایجاد کند.

منابع خبری اعلام کرده اند که حاجی عبدالظاهر قدیر رئیس این ائتلاف روز چهارشنبه هفته گذشته در نشستی در شهر هرات گفته است که مذاکره با طالبان باید ازطریق پارلمان کشور توسط نمایند گان واقعی مردم افغانستان و در داخل کشور صورت گیرد. رئیس ایتلاف حمایت از قانون همچنین گفته است که هدف این ایتلاف اصلاح نظام و ساختارهای سیاسی در کشور می باشد. به نظر می رسد تلاش برای اصلاح نظام و ساختارهای سیاسی یک موضوع ضروری می باشد. اما این تلاش باید به صورتی عیار شود که بتواند تاثیر مثبت بر وضعیت عمومی کشور داشته باشد.

از سوی دیگر چیزی که باید به آن توجه شود این است که تلاش های صلح اکنون به یک پدیده بین المللی بدل شده است. سازمان ملل متحد نیز ابراز علاقه کرده است که در این پروسه سهم بگیرد. چنانکه نماینده جدید سازمان ملل در افغانستان بر تمرکز سازمان ملل بر صلح و مذاکره تاکید کرده است. البته نکته خوب در این است که این سازمان محوریت دولت افغانستان را در این زمینه مورد تصریح قرار داده است.

در خبرها گزارش شده است که صلح و مذاکره با مخالفین دولت افغانستان از موضوعاتی اند که شامل ماموریت نماینده جدید ملل متحد برای افغانستان می باشد. روز پنجشنبه هفته گذشته در رسانه های جمعی داخلی گزارش شد که “جان کیوبیس” نماینده جدید ملل متحد برای افغانستان گفته است که موضوع صلح و مذاکره با مخالفین دولت افغانستان، شامل ماموریت وی می باشد و ملل متحد از پروسه صلح به رهبری افغانها، حمایت می کند. این نشان می دهد که سازمان ملل هم بر صلح و مذاکره به چشم یک راهکار مناسب برای ختم جنگ در افغانستان نگاه می کند. اینکه سازمان ملل بر افغانی بودن این روند و رهبری پروسه توسط افغان ها تاکید می کند، می تواند یک گام خوب در راستای ایجاد همفکری های جدیدی در سطح کشور گردد.

در خبرنامه ای که شام چهارشنبه هفته گذشته از سوی دفتر مطبوعاتی ریاست جمهوری منتشر شده بود، ضمن اعلام این خبر آمده بود که جان کوبیس نماینده جدید ملل متحد برای افغانستان این سخنان را در  دیدارش با حامد کرزى که در ارگ رياست جمهورى انجام شد، اظهار کرده است. وقتی نماینده سازمان ملل در دیدار با رئیس جمهور این سخنان را ابراز کرده، نشان از اهمیت صلح و پروسه های مربوط به آن از دیدگاه سازمان ملل می باشد. این بسیار خوب است که سازمان ملل نیز به این پروسه کمک شود تا افغانستان از حالت نا امنی که اکنون به آن گرفتار است خارج گردد.

نکته خوب دیگری که در خصوص اظهارات نماینده جدید سازمان ملل به چشم می آید، خوشبینی وی نسبت به افغانستان می باشد و این می تواند باعث تحرک سازمان ملل در جهت همکاری بیشتر با دولت افغانستان گردد. جان کوبیس در ديدار  تعارفی با رئیس جمهور کرزی، پیشرفت های موجود در افغانستان را ستایش کرده و به رئیس جمهور کشور، گفته است که در ده سال گذشته، افغانستان پیشرفت های قابل ملاحظهء داشته است و در بخش های مختلف افغانها به پیشرفت های خوبی نایل شده اند. این اظهارات نشان می دهد که اکنون علاقمندی بین المللی نیز ایجاد شده است تا در جهت صلح در افغانستان تمامی راهکار ها به آزمایش گرفته شود و مصالحه بین دولت افغانستان و مخالفان مسلحش یکی از این راهکارها در مسیر رسیدن به صلح می باشد.

در چنین وضعیتی وقتی از سوی برخی از فعالان سیاسی بر افغانی بودن روند مصالحه و مذاکره تاکید صورت می گیرد، به نظر می رسد که خوب است در جهت حمایت های بین المللی و ضرورت حمایت های بین المللی از این پروسه نیز نگاهی انداخته شود تا درک شود که با چه امکاناتی می توان این پروسه را از حالت گفتاری به حالت کرداری و رفتاری در آورد و آن را در راستای عملی سازی در جامعه به کار گرفت.

از سوی دیگر دیده می شود که مخالفت ائتلاف حمایت از قانون با مذاکره با طالبان در خارج از کشور در حالی ابراز می شود که گروه طالبان از تاسیس دفتر نمایندگی این گروه در قطر حمایت کرده است. استقبال طالبان از افتتاح دفتر در قطر نشان می دهد که این گروه نیز می خواهد که تلاش های صلح با مداخلات برخی از اعضای جامعه بین الملل صورت گیرد. به هر حال آنچه برای مردم مهم می باشد، این است که به جنگ در کشور نقطه پایان گذاشته شود، اینکه از چی راهی به این مطلوب برسیم، در درجه دوم می تواند به بحث گرفته شود.