کوهستانی
در خبرها آمده است که مسئولیت تامين امنيت 12 ولسوالى ولایت هرات، طى مراسم رسمى از نظاميان خارجى به نيروهاى امنيتى داخلى واگذار گرديد. اگرچه هنوز هم در تامین امنیت ولسوالی شیندند، چشت شریف و اوبه نیروهای بین المللی نیز همکاری دارند، اما همینکه امنیت 12 ولسوالی این ولایت به نیروهای داخلی تعلق می گیرد، می تواند تاثیر مثبت بر امنیت زون غرب داشته باشد. امنیت زون غرب از این نظر از اهمیت برخوردار می باشد که می تواند زمینه ها برای هجمه های تبلیغاتی همسایه غربی ما را از بین ببرد.
همسایه های افغانستان و به خصوص همسایه غربی حضور نیروهای بین المللی در سطح کشور و به خصوص زون غرب را به عنوان یک هجمه تبلیغاتی مورد استفاده قرار می دهند. حتی در عبارت های بکار گرفته شده از سوی همسایگان گاهی از اشغال کشور سخن گفته می شود. در این میان حضور نیروهای داخلی به جای نیروهای بین المللی مستقر در این حوزه سبب می گردد تا این هجمه های تبلیغاتی از رنگ و بازار بیافتد. زیرا با داخلی شدن مدیریت امنیت دیگر زمینه های انتقاد در این عرصه از بین می رود و بهانه برای تبلیغات منفی برای هیچ کس باقی نمی ماند.
در مراسم رسمی که روز دوشنبه این هفته در قول اردوى 207 ظفر در جنوب هرات و با حضور داکتر اشرف غنى احمد زى رئيس كميسيون انتقال، نماينده گان وزارت خانه هاى دفاع، داخله، نماينده امنيت ملى، نماینده اداره امور، نماینده اداره ارگان هاى محل و شمارى از مسوولين محلى و نمايندگان كشورهاى خارجى برگزار شد، به صورت رسمی اعلام گردید که امنیت 12 ولسوالی این ولایت شامل ولسوالى هاى انجيل، گذره، پشتون زرغون، كرخ، كشك كهنه، رباط سنگى، گلران، كهسان، غوريان، زنده جان، فارسى و ادرسكن مطابق با برنامه از پيش تعيين شده به نیروهای امنیتی و دفاعی ملی سپرده شد.
اگرچه در این رابطه معاون والی هرات با اشاره به كمبود پوليس و ضعف ساختار ادارى و امكانات ناكافى در ولسوالى هاى اين ولايت ، گفته است كه اين موضوعات با اشرف غنى احمد زى، رئيس كميسيون انتقال مسئولیت هاى امنيتى شریک شده است، اما در مجموع مسئولین محلی وضعیت امنيتى هرات را رضايت بخش خوانده و تاكيد كرده اند كه در حال حاضر، مشكل جدى امنيتى كه امنيت و ثبات دراين ولايت را با چالش مواجه سازد وجود ندارد.
یکی از مسایلی که به صورت بارز و آشکار برای همگان معلوم است، موجودیت مخاصمت بین ایالات متحده امریکا و کشور ایران می باشد که در همسایگی افغانستان قرار دارد. تا کنون به صورت پراکنده برخی از گزارشهایی منتشر شده است که در برخی از موارد سلاح ها و مهمات از نواحی مرزی کشور به دست نیروهای امنیتی افتاده است. گمانه زنی بر این بوده که این سلاح ها برای مخالفان مسلح دولت انتقال داده می شده اند.
برخی از کارشناسان به این باورند که ایرانی ها با توجه به حضور نیروهای خارجی در افغانستان و به ویژه با توجه به حضور نظامیان ایالات متحده امریکا در افغانستان، کمک تسلیحاتی به مخالفان دولت افغانستان را برای خویش توجیه پذیر می دانند. وقتی که امنیت در نواحی مرزی غربی کشور به دست نیروهای داخلی سپرده شوند و روند افغانیزه شدن حاکمیت و افغانیزه شدن تامین امنیت در این مناطق عملی گردد، دیگر همسایه غربی ما نیز نمی تواند کمک به مخالفان مسلح دولت افغانستان را توجیه پذیر تلقی کند.
از جانب دیگر یکی از مشکلاتی که در نواحی غربی کشور وجود داشته است، نا امنی هایی بوده که مانع از اجرای برخی از پروژه های بسیار کلان بازسازی شده است. آنگونه که بار بار در رسانه ها نیز مطرح گردیده است، یکی از عواملی که باعث تاخیر در تکمیل بند سلما در ولسوالی چشت شریف هرات گردیده، نبود امنیت بوده است. وقتی امنیت در هرات به نیروهای داخلی تعلق گیرد، دیگر بهانه ای برای خشونت در هرات باقی نمی ماند. از سوی دیگر مخالفان مسلح و یا گروپ های مخالف با پروژه بند سلما نیز بهانه های خود را برای مقابله با روند موجود در کشور از دست می دهند. زیرا سپردن امنیت به نیروهای داخلی، قدم های اول در راستای دست یابی به حاکمیت ملی به صورت مطلق و به تمام معنا می باشد و پروژه های زیربنایی نیز از ضرورت های اساسی در راستای تحکیم پایه های اقتدار دولت می گردد.
نکته دیگری نیز که باعث مهم بودن داخلی شدن مسئولیت تامین امنیت و سازماندهی های مربوط به آن در حوزه غرب می گردد این است که این کار می تواند یک پاسخ مستحکم و روشن به افراد و اشخاصی باشد که خواب و خیال فدرالیزم را در افغانستان می بینند. با توجه به اجرای پروسه واگذاری امنیت در سطح کشور و حوزه غرب که یک تفکر سازمان یافته بر اساس دولت متمرکز و بسیط می باشد، عملا این واقعیت آشکار می گردد که مدیریت واحد و بسیط در کشور می تواند جوابگوی تمامی ضرورت های موجود در کشور باشد و همکاری با این روند می تواند سبب ساز حل تمامی مشکلات موجود در کشور گردد.
از این رو تحرکاتی که بنام فدرالیزم و یا تغییرات دیگر در نوع و نحوه رژیم سیاسی کشور به صورت اتوماتیک با ابطال و بن بست مواجه می گردد.