ایالات متحدۀ امریکا بعد از حوادث سپتامبر 2001 علی الظاهر به عنوان دوستی با ملت افغانستان آمد، جنگ با تروریزم وکمک در باز سازی همه جانبۀ افغانستان از شعار های اساسیی بود که ورد زبان امریکا گشته بود، خیلی ها در آغاز فکر میکردند که واقعاً افغانستان ویران به زودی به یک افغانستان آباد مبدل خواهد شد و ضمناً از مداخلات بیرونی بخصوص همسایگان نجات خواهد یافت؛ ولی با گذشت زمان، این شعار ها آهسته آهسته رنگ باخت و امیدها به یأس مبدل شدن گرفت.

افغانها آن زمان دانستند که امید های آنها بی مورد بود که نیروهای امریکایی به عوض آنکه واقعاً در پی آنچه باشند که به بهانۀ آن به افغانستان آمد به تلاشیهای خود سر و قتل افراد بی گناه پرداختند و این تراژیدی باوجود انتقادات و اعتراضات دولت افغانستان قطع نشد تا جایی  که بیشتر اوقات روابط بین دولت افغانستان  و امریکا به سردی گراییده و به اعتمادهای متقابل صدمه رسیده ؛ وحتی  طرفداران دولت و مامورین عالیرتبۀ دولت نیز مصون نماندند.

علاوه بر آن متأسفانه بار ها معتقدات و ارزشهای ملت افغانستان را نادیده گرفته است و زمانی که صدای اعتراض افغانها بلند شده است بگونه یی آنرا توجیه نموده است که هیچگاه مورد قناعت ملت افغانستان قرار نگرفته است.

اخیراً تصاویر ویدیویی یی به نشر رسید که حتی اجساد مرده های افغانها از سوی عساکر امریکایی مورد اهات قرار میگیرند و نسبت به آنها هتک حرمت روا داشته میشود.

بهمین ترتیب سناتوران امریکایی به جرمنی می آیند و عده یی از افراد افغان را که آنها را دوستان طبیعی امریکا میخوانند به شهر برلین جرمنی دعوت میکنند تا در مورد چگونگی نظام افغانستان با آنها مشورت کنند، در حالیکه این موضوع به آنها هیچگونه ربطی ندارد، افغانستان صاحب نظام و صاحب قانون اساسی است و مشروعیت خود را هم از لویه جرگه بزرگترین مرجع تصمیمگیری در قضایای ملی کشور گرفته است.

موضوع بازگشایی دفتر طالبان در قطر و آغاز مذاکرات باآنها بدون آنکه دولت افغانستان در جریان باشد گام دیگری است که خود سرانه از سوی امریکا برداشته میشود.

عجیب است که در چنین حالات و در چنین یک فضای بی اعتمادی امریکا اصرار دارد که باید دولت افغانستان با آن یک پیمان استراتیژیک امضا کند، پیمانی که هنوز جزئیات آن بدرستی معلوم نیست ولی آنچه مبرهن است، این استکه امریکا خواهان پایگاه های نظامی و خواهان حضور دراز مدت در افغانستان است که در چنین حالت امضای پیمان ستراتیژیک چه معنا داشته میتواند، پیمان استراتیژیک بین دو کشور، زمانی به امضا میرسد که از سوی هردو جانب با طیب خاطر و اطمینان کامل بر دوستی یک دیگر صورت گیرد.

اگر امریکا واقعاً خواهان دوستی دراز مدت وامضای پیمان ستراتیژیک با  افغانستان باشد، ایجاب میکند که بر سیاستهای خود تجدید نظر کند و خواستهای دولت افغانستان و ملت افغان را در نظر بگیرد ورنه سیاستهای کنونی نتایج مثبتی نخواهد داشت.