د بن د كنفرانس په درشل كې د احمد ضيا مسعود، محمد محقق او جنرال دوستم تر منځ جوړ شوى ائتلاف دا دى اوس په جرمني كې له خپلو دوستانو او بهرنيو ملګريو سره د افغانستان لپاره پر فدرالي نظام خبرې كوي.

دغه مساله څو اړخونه لري، لومړى دا چې د افغانستان لپاره چې كوم نظام غوره كيږي، د هغو ميكانيزم معلوم دى،له بهرنيانو سره پر داسې مسايلو شخوند وهل له توطيې پرته بل مفهوم نه لري.

د اساسي قانون په لويه جرګه كې د افغانستان لپاره متمركز رياستي نظام غوره شو، د افغان ولس لپاره د باور او مشروعيت تر ټولو ستره مرجع همدغه وه چې پريكړه يې اعلان شوه. خو دا نه وايو چې هغه پريكړې د آسماني احكامو په څير دي چې هيڅ بدلون پكې رانشي. كه په طبيعي ډول په يوه هيواد كې هر ډول نظام راشي پايلې به يې ډيرې مثبتې وي، خو كه د توطيې په بڼه تپل كيږي دا نو له ولس سره شعوري خيانت دى.

ولې پر داسې مهال په جرمني كې د امريكايي كانګرس مين لخوا د فدرالي نظام لپاره غونډې جوړيږي، چې همدې جرمني او امريكا په دې وروستيو كې له طالبانو سره د خبرو اترو بهير تود كړى  او په قطر كې ددوى لپاره دفتر جوړوي؟

انديښنه دا ده چې آيا دا تصادفي كيداى شي چې دغه دواړه  هيوادونه دې هم طالبان پر شا وټپوي او هم د فدراليزم پلويان؟

آيا دا د افغانستان لپاره د يوې خطرناكې توطيې كړۍ نه دي؟

تر اوسه پورې چې له طالبانو سره د خبرو او تفاهم كوم معلومات ليك شوي دي په هغو كې يو دا دى چې طالبانو  د ۹ يا زياتو ولايتونو د سپارلو خبره شوې ده، همدغسې د فدرالي طرحې د پلويانو استدلال همدغه دى چې موږ له قاتلانو سره نشو چليداى غوره دا ده چې فدرالي نظام وي او هر څوك په خپل خپل ځاى كې د واك خاوند وي.

دلته مساله دا ده  چې نه طالب د يوه سمت او قوم استازى دى او نه د فدراليزم هغه ډنډورچيان چې تل د پرديو پر دسترخوان ناست وي او پر غلامۍ وياړي. افغان ولس اوس حكومت او نظام لري، دا سې ميراث نه دى چې كوم، كاوباى او امريكايي كانګريس مين يې د نظام پريكړه كوي، د خلكو په رايه جوړ شوي، ملي او دولتي ارګانونه  لري، كه هرڅومره كمزوري دي، هرڅومره له ستونزو سره لاس اوګريوان دي ان شاء الله د پرديو توطيو په وړاندې به په يوه دريځ ولاړ وي، له حكومت او چارواكيو مو هيله دا ده چې ددغسې توطيو په اړه توند غبرګون وښيي او د ملي ځواكونو، شخصيتونو او مشرانو په ملاتړ له نړيوالې ټولنې او مغرضو لوريو سره سپينې خبرې وكړي.