مترجم:- ذره بین

اسامه بن لادن، کسی که همه دنیا در جستجوی او بود به همراه چند نفر از  دوستانش  در خانه ای زندگی می کرد که در منطقهٔ سیاحتی پاکستان موقعیت داشت . گفته می‌شود چند همسرو فرزندش همراه با مزدورانش در این خانه زندگی می‌کردند. اما سوال اساسی در اینجاست که  زندگی او در این  خانه چگونه بود؟.

آنها بدون شک در انزوا زندگی می‌کردند و طوریکه یکی از باشنده گان این منطقه بنام  ام الیاس خان،  به خبرنگار بخش اردوی  بی بی سی گفته‌ است که ساکنان این خانه  با  مردم منطقه  و همسایه‌های خود تماس بسیار کمی داشتند.

تلاش  آنها به دوری از مردم آنقدر بود که  مردم منطقه نیز با آنها کار نداشتند.. آنها با همسایه‌ها حرف نمی‌زدند و هیچوقت در مراسم محلی یا عروسی  مردم منطقه شرکت نکردند.

یک خبرنگار از تلویزیون اکسپرس پاکستان  در  سایت توییتر نوشت که همسایه‌ای به او گفته است که وقتی   توپ فوتبال   پسران این منطقه هم به داخل این  خانه می‌افتاد اجازه نداشتند زنگ خانه را بزنند.

همیشه  به نظر می‌ رسید که  موتر ضد گلوله به این  خانه رفت و آمد می‌کرد، اما مردم محل می‌گویند دروازههای امنیتی خانه به سرعت بسته می‌شد.

اما زندگی در شهری مانند ابیت آباد بدون تماس با دنیای خارج امکان پذیر نیست و کسانی هستند که درباره عادت‌های بن لادن صحبت کرده‌اند.

یک روزنامه فروش به بی بی سی گفت که او هر روز به این خانه روزنامه  می برد و همیشه یک فرد  قوی، در آخر ماه پول روزنامه‌ها را پرداخت می‌کرد.

این روزنامه فروش می‌گوید که هیچوقت به داخل  خانه  نرفته ولی همیشه فکر می‌کرد که تنها یک نفر در  این خانه زندگی می‌کند. .

مقامات امریکایی می‌گویند که بعد از مراقبت طولانی فهمیده‌اند که ساکنان  این خانه زباله‌های خود را می‌سوزاندند و آن را بیرون نمی‌ گذاشتند.

یک همسایه دیگر هم به خبرنگار بخش اردوی بی بی سی گفت که یک خدمتگار محلی برای پاک کردن این خانه و کار در آشپزخانه به این قصر رفت و آمد داشت. این خدمتکار جزییات زیادی برای گفتن نداشت اما گفت که هیچوقت اسامه بن لادن را ندیده است.

مشخص است که ساکنان این  خانه چند خدمتکار داشتند. کارکنان شفاخانهٔ ابیت آباد به بخش اردوی بی بی سی گفته‌اند که بعد از حمله دو نفر در  شفاخانه بستری شده‌اند که به گمان آنها از مزدوران این خانه بودند.

روز سه شنبه به خبرنگاران اجازه شد تا از این  خانهٔ مسکونی بازدید کنند. خبرنگار آسوشیتد پرس در صفحه توییتر خود از مشاهداتش نوشت. او در ساختمان،  پارچه های لباس و چند بالتش را در روی زمین دید و یک ساعت شکسته که روی ساعت دو و بیست دقیقه ثابت  باقی مانده بود. او همچنین یک ظرف غذا و نانی نیمه خورده و یک تلویزیون قدیمی را  در داخل اطاق دید.

باشنده گان دیگر

مقامات امریکایی می‌گویند که با استفاده از تکنولوژی جاسوسی از طریق ستلایت فهمیدند که  یک فامیل با دو مرد دیگر در این خانه   زندگی می‌کنند.

همچنان د مرد پاکستانی هم در این خانه دیده شدند. رحیم‌الله یوسفزی، خبرنگار بخش پشتو و اردوی بی بی سی که با گروهی از خبرنگاران محلی در ارتباط است می‌گوید این ساختمان توسط دو برادر اجاره داده شده بود.

این دو نفرآن دو  قاصدی نیستند که سازمان  استخباراتی مرکزی امریکا،  با تعقیب آنها محل اختفای بن لادن را پیدا کرده است. بلکه به نظر می‌رسد آنها به امور خانه رسیدگی می‌کردند.

وقتی  خبرنگاران بی بی سی از یک همسایه پرسیدند که آیا  کودکانی هم در این  خانه زندگی می‌کردند، او پاسخ منفی داد. اما پسر چهارده‌ ساله‌اشٰ حرف پدر را قطع کرد و گفت که چند پسر  کودک در این خانه زندگی می‌کردند که برای خرید به  دکان های  محلی می‌رفتند.

اما این پسر گفت که هرگز با آنها صحبت نکرده است. گزارش  ها حاکی است که  که بچه‌ها وظیفه خرید را بر عهده داشتند.

فارم خانگی.

بعضی از همسایه‌ها به آقای رحیم الله  یوسفزی گفته‌اند که یک نفر برای خرید‌ مواد عمده به تنهایی از این  خانه خارج می‌شد.

پولیس محلی به امتیاز طیب از شبکه الجزیره گفته است که در این خانه یک  فارم  خانگی بوده و چند مرغ هم در آن جا نگهداری می‌شده است. این نشاندهنده این است که  باشنده گان این خانه مواد غذایی خود را در خانه تهیه می‌کردند.

نیک رابرتسون از شبکه خبری سی ان ان  در سایت توییتر نوشته است که همسایه‌ها به او گفتند که همراهان بن لادن مانند “تاجران طلا” از کنارشان می‌ گذشتند.

اسکای نیوز از قول جبران خان نقل کرده است که مردانی  طویل پاکستانی‌ در این خانه زندگی می‌کردند و یکی از دوستانش که یک بار آنها را در نانوایی محل دیده بود می‌گفت که آنها خیلی با ادب بودند.

نکته‌ای که همه بر آن اتفاق نظر دارند این است که زنانی که در این  خانه بودند را کسی زیاد نمی‌ دید. بسیاری می‌گویند این به این خاطر بوده که آنها پشتون بودند و آداب دینی را به طور جدی رعایت می‌کردند.

همسایه‌ها به خبرنگاران محلی گفتند که به نظرشان  کودکانی که در  این خانه بودند به مکتب  نمی‌ رفتند. آنها فکر می‌کنند که  کودکان در خانه درس می‌خواندند. اگرچه نمی‌توان این ادعا را ثابت کرد.

کارکنان یکی از شفاخانه هایی که مجروحین حادثه به آنجا برده شدند به خبرنگاران محلی گفته‌اند که زخمی‌ها به زبان عربی و پشتو حرف می‌زدند.

بنګلهء وزیرستان

خبرنگاران می‌گویند خانه‌های این محله که همه بزرگ و زیبا  است به  بنگله مشهور است و به خانه بن لادن هم ”  بنگلهٔ وزیرستان” لقب داده شده بود. وزیرستان ایالت نیمه خودمختاری در شمال پاکستان و در نزدیکی  سرحد افغانستان است که سال‌ها تصور می‌شد بن لادن در آنجا مخفی شده است.

اگرچه این  بنگله در محلی  خلوت قرار داشت، اما مدتی بود ساخت و ساز در آنجا رونق گرفته بود و چند نفر در نزدیکی  این بنگله، برای خود خانه ساخته بودند.

مقایسه تصاویر  ستلایت از  بنگلهٔ وزیرستان بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ نشان می‌دهد که در طول این سال‌ها دیوارها و امکاناتی که به مخفی بودن ساختمان کمک می‌کند،‌ به  این بنگله اضافه شده است.

فقط چند صدمتر دورتر، پوهنتونی  موقعیت  دارد که به  اردوی پاکستان تعلق دارد.

جزییاتی که توسط مقامات امریکایی منتشر شده است نشان می‌دهد که باشنده گان  این  بنگله به تیلیفون و اینترنت دسترسی نداشتند و ساختمان آن  کلکین های اندکی داشته است. این مقامات همچنین به دیواری دومتری اشاره می‌کنند که دور اطاقی در  منزل دوم کشیده شده بود.

مقامات امریکایی تصاویری از یک اطاق خواب در  منزل دوم منتشر کرده‌اند، که در آن یک تخت بزرگ قرار دارد. در این تصاویر لکه‌های خون بر زمین دیده می‌شود و گفته می‌شود این همان اطاقی است که بن لادن در آن کشته شده است.