باب در مورد سنگين بودن عذاب آنکه امر به کارهای خوب کند و از کارهای زشت منع نمايد، ولی سخنش مخالف عملش باشد

 

قال الله تعالی: { أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ} البقرة: ٤٤

و قال تعالی: { يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ{2} كَبُرَ مَقْتاً عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ{3} الصف: ٢ – ٣

وَقالَ تَعَالَى إخباراً عن شعيب عليه السلام: { وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَى مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ} هود: ٨٨

 

خداوند می فرمايد: آيا مردم را به نيکو کاری امر نموده و خود را فراموش می کنيد؟ در حاليکه شما کتاب را می خوانيد! چرا در آن انديشه وتعقل نمی کنيد؟ بقره: 44

ومی فرمايد: ای کسانيکه ايمان آورديد چرا می گوييد آنچه عمل نمی کنيد. بزرگ است از روی عذاب در نزد خداوند که بگوئيد آنچه خود انجام نمی دهيد. صف: 2 – 3

خداوند از شعيب عليه السلام خبر داده می فرمايد: اراده ندارم که مخالفت کنم شما در آنچه شما را از آن نهی می کنم. هود: 88

 

198- وعن أَبي زيدٍ أُسامة بْنِ حَارثَةَ ، رضي اللَّه عنهما، قال: سَمِعْتُ رسولَ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يَقُول: « يُؤْتَـى بالرَّجُلِ يَوْمَ الْقِيامةِ فَيُلْقَى في النَّار، فَتَنْدلِقُ أَقْتَابُ بَطْنِه، فيَدُورُ بِهَا كَمَا يَدُورُ الحِمَارُ في الرَّحا، فَيجْتَمِعُ إِلَيْهِ أَهْلُ النَّار فَيَقُولُون: يَا فُلانُ مَالَك؟ أَلَمْ تَكُن تَأْمُرُ بالمَعْرُوفِ وَتَنْهَى عَنِ المُنْكَر؟ فَيَقُول: بَلَى ، كُنْتُ آمُرُ بالمَعْرُوفِ وَلاَ آتِيه، وَأَنْهَى عَنِ المُنْكَرِ وَآَتِيهِ » متفق عليه.

 

198- از ابوزيد اسامه بن زيد بن حارثه رضی الله عنهما روايت شده که گفت:

از رسول الله صلی الله عليه وسلم  شنيدم که ميفرمود: مردی در روز قيامت احضار شده و در آتش انداخته می شود که روده هايش از شمکش خارج است وهم چون خری که در آسياب بسته باشد، آنرا می چرخاند، اهل دوزخ بر او گرد آمده می گويند: ای فلانی چرا به چنين وضعی گرفتار شدی؟ آيا تو به کارهای خوب امر نمی نمودی و از کارهای بد مردم را منع نمی کردی؟

او می گويد: آری به کارهای خوب امر می کردم، ولی خود آنرا بجای نمی آوردم و از کارهای بد منع می کردم و آنرا خود انجام می دادم.