فضل الرحیم رحیم

مدیری دفتر ما که بقول خودش هم آدم شرقی است و هم انسان غربی و بسیاری وقت بشکل آشکار و عریان ضرب المثل که ” دو تربوز دریک دست نمی کنجد ” را دلیرانه رد می کند وبرای رد آن استدلال میکند که دست های دیروز در گرفتن تا دست های امروز فرق فاحش کمیی و کیفی دارند و مثال میآورد :” دیروز یکان مامور بیراه و یلاخرچ که بسیار شجاعت می کرد و دل خرس را به دل خود بسته میکرد پنجصد افغانی رشوت میگرفت و اگر در تلک مامورین کشفی گرفتار میشد بنام آدم رشوه خور در رادیو و تلویزیون جار زده میشد و معرفیش میکردند و تا که زنده بود در چارچوکات نمونهء مثال نفس میکشید مگر حالا نه کسی پنجصد افغانی رشوت میگیرد به فضل خدا نه کسی گرفتار میشود و نه برنامه های رادیو و تلویزیون با جار زدن چنین خبرها مختل میشود از برکت  دموکراسی و بازار، داد و گرفت است که موجب شده تا کسی با کسی کاری و باری نداشته باشد  ایکاش از قدیمها ما همینطور سیستم می داشتیم حالا حتمن خود ما انگلیس یا امریکا میبودیم .” نمی فهمم چرا خواستم راز ویا اسرار دفترما را و بخصوص نقاط نظر سیاسی و نظامی مدیر ما را بیش شما فاش کنم  خیر گپ بیش ما و شما باشد . راستی  در همین روز ها یک رقم پالیسی در دوران چرخ زدن  است که اعتماد سازی ازراه افشای اسرار نام دارد  خدا خود بهتر میداند که عاقبت این همه پالیسی ها چی خواهد شد ولی یک چیز که از اول هر پالیسی در مورد ما مردم واضح است او همو پالیسی است که مثل فلم واری تکرار در تکرار صحنه ها سر و آخر و آخر وسر میشوند نه بچه فلم میمیرد و نه برق سینما قطع میشود که خاطر ما جمع ،جمع شود . خلاصه کلام که مدیر ما به پاس فرار رسیدن سال نو میلادی مرا موظف ساخت  تا در لابلای مصاحبه ها با شهروندان بیچاره درمورد تحویل سال خورشیدی ومیلادی یک رقم نظرسنجی را آماده بسازم  که هم شرقی باشد و هم غربی تا مامول نشراتی ما که نمایان گر شخصیت وطرز دید مدیر ما از کلکین دفترش به بیرون  در جریده است بشکل درست و برجسته  نمایان شود و ضمناً برایم خاطر نشان ساخت که در تناسب نفوس کشور کافیست که با3 الی 4 نفر مصاحبه نمایم به باور مدیر مانظریات همین 3 یا4 نفر بیانگر کل نفوس زنده کشور ما است و در این مورد استدلال می کند بهترین نمونه اشتراک مردم ما در پروسه انتخابات بود که بسیار آبرومندانه از 32 ملیون نفر 4 ملیون در رادهی اشتراک کردند کافیست کافی . با اطاعت و قناعت از فرموده های خلاقانه ء مدیر ما من هم  رفتم به شهر تا آرم خبر.

ازبین چهار و نیم مصاحبه یکی را خدا گفته قبل از  بررسی ، دادرسی و قیچی کاری مدیرما به رغم رقابت با ویکیلکس به شما افشا میکنم و آن اینکه : کاکا جان ببخشید نام تان چیست ؟ نام مره چی میکنی آدم بی پیسه ام نام داره او ساده اگر بسیار شوقی نام پرسان کردن هستی برو در منطقه ء شیرچور که نام ها را بفهمی و نشان ها را ببینی .

خیر کاکا جان مهم نیست میشه در مورد سال نو خود ما و سال نوخارجیها یک چیزی بگوئی ؟ قربان کاکایش از  روزیکه ما در یک سال دو سال نورا تجلیل می کنیم باور کو ما به تکلیف قلبی دچار شدیم نگفتی ظالم جان چرا ؟  زیرا که یک دفعه در سال نو خود ما رادیوها و تلویزیون ها با نشر این خبر که ” سال نویکه در پیش رو است خطرناکترین سال برای خارجیها و خونین ترین سال برای افغانهاست ” ماره می ترسانند و شوک میدهند و دفعه دیگر باز در سر سال نو خارجیها همی قصه تکرار میشه باز ما در ترس و شوک قرار میگیریم . خیر نظر خودت در مورد این دو سال نو چیست که چی رقم تجلیل شود ؟ او قربان مه پیشنهاد می کنم که جنتری در سرتا سر کشورما نابود شود و بخاطر مطابقت زندگی روزمره ما سال و ماه  و هفته و روز هم خط زده شود بخاطریکه غم خارجیها خورده شود برایشان تابعیت وطنی داده شود به فکر مه که بیخاری و سرشاری در وطن ما به جای شف شف دموکراسی برقرار میشه . راستی خبرکنار جان نگفتی که این خارجیها چی وقت میرند و چی وقت دیگر رقم خارجیها مع الخیر می آیند ؟؟؟؟؟؟؟

31.12.2010