دوکتور فرید ثمین

لوگر(گزارش  ویژهء ویسا)):- بر اساس گزارش های رسیده از ولایت لوگر اوضاع سیاسی در این ولایت روز به روز  به وخامت می گرایید. بر اساس گفته شاهدان عینی این ولایت از طرف شب کاملا از طرف طالبان کنترول می شود. طالبان آزادانه به مردم اخطار می دهند که از وظایف دولتی دست بر داشته و در موسسات خارجی کار نکنند. بر اساس این گزارش طالبان حتی به دکانداران هشدار داده اند که از فروش اشیا و اجناس به نیروهای دولتی خود داری کنند. یکی از دکانداران این ولایت که از خوف و رعب طالبان از افشای نام خود انکار می کند و حتی می گوید که باید نام منطقهء او نیز در این گزارش ذکر نشود زیرا امکان دارد که طالبان با نشر این خبر گردن او را قطع کنند. موصوف می گوید: (( من نمی خواهم قربانی گزارش شما شوم زیرا طالبان تمام مطبوعات و رادیو ها را کنترول می کنند و آنهایی که مخالف اشکار طالبان باشند کشته می شوند.)). این فرد می گوید: (( من یک دکاندار  عادی هستم ، نه با سیاست کار دارم و نا با نیروهای دولتی و حتی سواد هم ندارم مگر شب گذشته طالبان بر دروازهء خانه ام شبنامه را با نام من نصب کرده اند و در آن آمده است که باید منتظر سزای اعمال خود باشم.)) موصوف می گوید : من هیچ گناه نکرده ام ،پدرم در زمان روس ها شهید شد و من نفقهء تمام فامیل را از همین دکان تامین می کنم مگر طالبان مرا متهم می کنند که من با نیروهای دولتی همکاری دارم زیرا آنها همیشه از دکان من سودا می گیرند.)).

بر اساس    این گزارش،  تعداد کثیری از باشنده گان ولایت لوگر از خوف طالبان این ولایت را ترک  کرده و به نقاط مختلف شهر کابل نقل مکان می کنند.  یکی از باشندگان دیگر ولایت لوگر که از افشای نامش خود داری می کند می گوید:- نمی دانم به کجا کوچ کنم؟ در شهر کابل کرایه خانه ها به دالر است و حتی مالکین خانه کرایهء یک سال را در وقت قرار داد اخذ می کنند.)) موصوف می افزاید:-در لوگر زندگی آرام داشتیم ، خانه داشتیم ، زمین و مالداری داشتیم و بعضی اوقات تکسی رانی میکردم مگر اکنون نمی دانم به کجا بروم.)) موصوف با آواز گریه آلودش به نویسندهء این سطور چنین گفت: ((خداوند (ج)  خانهء طالبان را چنان ویران کند که زندگی آرام مرا خراب کردند)) . موصوف می افزاید : (( این ظالمان هیچ خوف از خدا (ج) ندارند مگر باز هم می گویند که بخاطر آزادی افغانستان مبارزه می کنند.

گزارش می افزاید که اوضاع سیاسی لوگر بطور کلی وخیم بوده و مردم عادی ایکه اخطار های طالبان را به دست آورده اند، در حال ترک کردن این ولایت هستند. حتی بعضی ها که توانی ترک کردن خانه های خود را ندارند از وظایف دولتی و موسسات خارجی دست بر داشته اند. احمد الله یکی از این اشخاص است که قبلا با یکی از موسسات خارجی کار می کرد مگر بعد از بدست آوردن  اخطار طالبان از وظیفه خود دست بر داشته و اکنون خانه نشین است. موصوف از طریق تلیفون به ویسا چنین گفت: من یک شخص غریب و دهاتی هستم ،بجز از این خانهء گلی  هیچ چیزی دیگر در زندگی ندارم، نه موتر دارم و نه دالر، نه طرفدار حکومت هستم و نه طرفدار طالبان. به همین خاطر از وظیفهء خود دست بر داشتم خدا کند که اکنون مرا آرام رها کنند.))