هيله من غزنوی
مدت یکماه به برگزاری جرگه مشورتی صلح داریم اکثریت ملت مظلوم ما منتظر جرگه ملی صلح و فضای اعتماد برای مفاهمه به مذاکره و موافقه با مخالفین دولت میباشند و خوشبختانه یکی از مخالفین مسلح مذاکراتی را با مقامات افغانی و سازمان ملل عملی آغاز نموده است که این خود مقدمه برای یک تفاهم بین الافغانی در فضای اخوت اسلامی است و همین گروه وعده میانجی گری و ادانمودن نقش مصلح بین دولت و طالبان را نیز داده اند .
اما سوالاتی هم در ذهن مردم زجر کشیده و جنگ زده ما در مورد موفقیت این جرگه عظیم ملی پیدا شده و ان اینکه ؟
الف : متاسفانه یک عدۀ محدودی بنا بر دلایل سلیقوی تنظیمی و تعصبات ناروا ویا هم بخاطر به خطر افتیدن منافع ناراوای شان صدا های را در مخالفت با مصالحه ملی و آشتی با مخالفین بلند نموده و علنی و مخفی بخاطر سبوتاژکردن این پروسه ملی مذبوحانه تلاش دارند که در عده از رسانه های چاپی و تصویری اظهارات غیر عادلانه غیر افغانی و غیر اسلامی شان به وضوح دیده میشود.
ب : كشور هاي همسایه هم به نحوی از انحا خواستار به چالش کشیدن این روند صلح آمیز اند پاکستان می خواهد نقش محوری در مساله افعانستان داشته باشد و امتیازات مادی بیشتر را باز هم مانند دورادن جهاد افغانستان بدست آورده و با سیاست دو رویه و منافقانه از حل افغانی مساله به هراس افتیده و عده از مخالفین را که خواهان آشتی ملی بودند دستگیر و زندانی نموده اند ایران هم درین مورد برادر سکه پاکستان بوده و هیچگاهی نخواسته افغانستان آرام مستقل و مقتدر را در همسایه گی خود داشته باشد.
ج : امریکا و بخصوص وزیر دفاع امریکا نیز با اظهارت اخیرش نشان داد که مخالف جرگه ملی صلح میباشد زیرا به صراحت می گوید هنوز زمان برای مصالحه مساعد نیست
د : سازمان ملل هم نقش قاطع و لازم که باید درین عرصه داشته باشد هنوز ندارد.
طالبان هم متاسفانه طبل جنگ را محکمتر کوبیده و نسبت به دلایل که نزد خود دارند اعلام اماده گی به مذاکرات نکرده اند گرچه مقامات سازمان ملل و دولت افغانستان از مذکراه با عده از رهبران طالبان اظهار تی داشده اند باید به صراحت گفت اگر د رسطح ملی و جهانی کسانی که می خواهند کشور جنگ زده ما شاهد صلح و ارامی باشد باید نکات آتی را بصورت جدی در گفتار و کردارشان در نظر بگیرند:
1 : هیچ گروه افغانی نه باید خود را تنها و یگانه میراث خوار و وارث حقیقی جهاد و همه افتخارات افغانستان دانسته و دیگران را از داشتن حق زنده گی در کشور محروم سازند و به بهانه های مختلف مانع صلح و اشتی ملی گردند.
2 : دولت افغانستان هم بهانه قبول قانون اساسی را کنار گذاشته و مطابق معیار های قبول شده محالحه اتش بس ، رهای زندانیان و قبول تقاضا های معقول طرف را عملی سازد.
3 : جامعه جهانی و امریکا نیز صادقانه در حرف و عمل زمینه تفاهم بین الافغانی را مساعد ساخته واز ان حمایت نمایند و در تقویت نهادهای عسکری و ملکی افغانی توجه خود را معطوف سازند درین صورت است که به نصرت الهی کشور ما از بحران جنگ خانمانسوز و دوامدار نجات یافته و عزت گذشته ان احیا میگردد .
و ما علینا الی البلاغ