آنچه در مورد كنفرانس لندن مي توان مهم خواند اين بود كه در اين كنفرانس ستراتيژي دوام كمک ها از سوي كشورهاي همكار با افغانستان با دولت افغانستان مورد تاييد قرار گرفت و شركت كننده‌گان يک بار ديگر تاكيد كردند كه به دولت افغانستان براي تقويت نيروهاي اردو و پوليس ملي و همچنين رشد اقتصادي كمک كنند. اين مي تواند باعث تقويت روحيه سازنده‌گي و بازسازي در داخل كشور گردد.

از سوي ديگر حمايت از ستراتيژي دولت افغانستان در خصوص پيش برد طرح هاي سياسي در كنار طرح هاي نظامي در برخورد با طالبان نيز مي تواند قابل توجه بوده و به عنوان يک دستاورد براي دولت افغانستان محسوب شود.

در كنار اين مسايل توجه نشان دادن به ايفاي نقش بيشتر دولت افغانستان در زمينه تامين امنيت و مبارزه با فساد و هم چنين تحكيم همكاري با كشورهاي هم سرحد با افغانستان نيز از مسايلي اند كه از نظر سياسي از اهميت زيادي برخوردار مي باشند.

وضاحت توآم با اعتماد در روابط ميان افغانستان و همسايه ها از اهميت برخوردار مي باشد. دولت افغانستان به روابط نيک با همسايه هاي خود نيازمند مي باشد. اگر جامعه جهاني بتواند در راستاي اعتمادسازي ميان افغانستان و كشورهاي همسايه نقشي را انجام دهد از ارزش زيادي برخوردار مي باشد. در اين ميان رويه ايران مبني بر عدم مشاركت در كنفرانس لندن از سوي جامعه جهاني مي تواند مورد انتقاد قرار گيرد. دولت ايران با اين برخورد باعث ايجاد شک و ترديد در مورد موضع خود در قبال افغانستان در اذهان جهاني گرديد. بسياري از كارشناسان سياسي اين سوال را مطرح مي كنند كه ايران به عنوان يكي از همسايه هاي افغانستان چرا علاقه نشان نداد تا در كنفرانس لندن شركت كرده و با افغانستان در اين زمينه همكاري كند.

به اساس گزارش هاي ارائه شده در مورد كنفرانس لندن، شركت كننده‌گان حامي دولت افغانستان در اين نشست در بيانيه پاياني كنفرانس لندن، اين كنفرانس را اقدام جدي جهت تحقق امنيت ،‌ثبات، رشد و توسعه در افغانستان دانسته و بر پايبندي دراز مدت جامعه بين‌المللي به همكاري با افغانستان و ضرورت اتخاذ تدابيري جهت ايجاد تضمين در اين خصوص كه دولت افغانستان توانمندي هاي لازم براي برآوردن نيازهاي ملتش از طريق گسترش موسسات و نهادهاي اجتماعي و سياسي اين كشور را دارد، تاكيد صورت گرفته است.

همين گزارشها حاكي اند كه در همين بيانيه اختتاميه كنفرانس لندن، شركت كننده‌گان در اين نشست از طرح دولت افغانستان مبني بر مذاكره با عناصر قابل بازگشت گروه طالبان جهت قانع كردن آنها به كنار گذاشتن سلاح، ‌قطع روابط با تشكيلات القاعده و ديگر سازمان‌هاي تروريستي و پيوستن آنها به روند سياسي حاكم بر افغانستان استقبال به عمل آمده است. چيزي كه اين طرح را در آينده مي تواند تقويت كند اين است كه بر اساس گزارشها كشورهاي كمک كننده براي حمايت از تحقق صلح و آشتي در افغانستان مقداري قابل توجهي پول نيز متعهد شده اند. ‌‌

اما در اين ميان آنچه براي كارشناسان سياسي قابل توجه و دلچسپي مي باشد اين است كه در كنفرانس لندن علاوه بر تعهد همكاري دراز مدت به افغانستان، مسئاله سپردن ابتكار عمل بيشتر به دولت افغانستان نيز مورد توجه و ملاحظه قرار گرفته و بر اساس اين طرح واگذاري تمامي مسووليت ها در عرصه تامين امنيت در جريان پنج سال آينده به دولت افغانستان پيشبيني شده است.

كارشناسان سياسي به اين باور مي باشند كه اين طرح مي تواند تامين صلح در افغانستان را آسان كند. زيرا با واگذاري ابتكار عمل در عرصه امنيت به نيروهاي داخلي، زمينه مانور و عمليات براي نيروهاي بين المللي كاهش مي يابد و اين سبب مي گردد تا مردم كمتر با عمليات نيروهاي بين المللي سرو كار داشته باشند. در نتيجه چنين تعاملي مردم نيز از ادامه جنگ در افغانستان ضرر هايي به مراتب كمتر از عمليات مستقيم نيروهاي بين المللي را متحمل مي گردند.

به اساس معلوماتي كه به نقل از وزير امور خارجه بريتانيا در كنفرانس لندن منتشر شده است، كشورهاي شركت كننده در كنفرانس لندن بالغ بر 140 ‌مليون دالر را براي حمايت از طرح مصالحه با طالبان اعلام كرده اند و انتظار موجود بر اين مبني مي باشد كه اين كمک ها به 500 ميليون دالر برسد تا پروسه مصالحه با طالبان با قوت بيشتري ادامه يابد.

در مورد نحوه مصرف و جذب اين كمک ها اعلام گرديده است كه قرار است اين كمک‌ها به صندوق بين‌المللي خاصي كه گوردون براون، صدر اعظم دولت انگلستان آن را اعلام كرده است سپرده شود و از آن طريق در اختيار طالباني قرار گيرد كه از جنگ دست مي كشند و با تسليم كردن سلاح شان به مامورين دولتي جلب سلاح هاي غير مجاز از مخاصمت و مجادله با دولت خارج گرديده در صف افراد عادي كشور قرار مي گيرند و با حيثيت غير نظامي به زنده‌گي شان ادامه مي دهند.

تضمين دوام زنده‌گي آبرومندانه افرادي كه از طالبان فاصله مي گيرند، رول مهم را در جلب ساير افرادي كه در عضويت طالبان باقي مانده اند دارد. زيرا آنان نيز وقتي كه ببينند همسنگران سابق شان بدون اسلحه زنده‌گي ابرومندانه دارند، ترغيب مي شوند تا از جنگ و مجادله و مخاصمت با دولت دست كشيده و با سپردن تفنگ به كميسيون جمع آوري سلاح به زنده‌گي ملكي روي آونرن